Historia wsi Brachlewo oraz szkoły

Historia

Obszar wsi Brachlewo, podobnie jak Tychnowy i Biały Dwór należał od 1236 roku do rodziny von Stangów. Wojny polsko - krzyżackie z XV wieku dokonały na tym terenie olbrzymich zniszczeń. W pobliżu wsi znane są jeszcze dwie inne osady wymieniane w dokumentach już od XII wieku. Chłopska wieś Jerzewo oraz osada Jerzewskie Pole (Jerzewoerfelde). Zakon osiedlał tu niemieckich kolonistów, a po 1466 roku miały miejsce silne procesy polonizacyjne Rola wsi wzrosła po wybudowaniu drogi bitej i kolei w 1883 roku na trasie Malbork - Kwidzyn. Obecny dworzec na stacji Brachlewo powstał w 1902 roku. Już od drugiej połowy XIX wieku istniał nad jeziorem luksusowy pensjonat i lokal rozrywkowy Johanna Karstena, który w okresie międzywojennym należał już do Abrahama Wiensa, znanego hodowcy srebrnych lisów. Nad jeziorem zbudowano też nowoczesne kąpielisko i dom zdrojowy, do których przyjeżdżali mieszkańcy Kwidzyna i okolic. We wsi działała mleczarnia Leonharda Kriega, którego wytwórnia serów produkowała w czasie II wojny światowej na potrzeby Wehrmachtu 600 – 700 cetnarów sera topionego dziennie. Hermann Gresch prowadził tartak, a Hermann Dembeck handel końmi. W latach dwudziestych wieś została zelektryfikowana. W tym czasie też, w pobliżu jeziora wybudowano dwuklasową szkołę. Jeszcze w czasie plebiscytu w 1920 roku oficjalnie używano nazwy Jerzewo, a nie Brachlewo. W plebiscycie tym za przynależnością do Polski głosowało 20 osób, co stanowiło 35,09 % mieszkańców. W 1928 roku Jerzewo, Jerzewskie Pole, Zajezierze i Brachlewo połączono w jedną gminę Brachlewo. Zmiana dotychczasowej nazwy Rachelshof na Brachlewo ustalona została Rozporządzeniem Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946r. (Monitor Polski Nr 142, poz. 262). W 1945 roku utworzono czteroklasową szkołę podstawową, którą kierował działacz oświatowy Franciszek Siekierkowski. Pierwszym sołtysem wsi został Jan Omieczyński (1945 – 1974), dawny działacz Związku Polaków w Niemczech.